Naar inhoud springen

Finale wereldkampioenschap voetbal 2010

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De finale van het wereldkampioenschap voetbal 2010, tussen Nederland en Spanje, werd gespeeld op zondag 11 juli in het Soccer City stadion in Johannesburg, Zuid-Afrika.

Voor de wedstrijd hadden Nederland en Spanje elkaar nooit ontmoet in de eindronde van een WK of EK. De teams hadden elkaar sinds 1920 negen keer ontmoet, elk vier wedstrijden gewonnen en een keer gelijk gespeeld, in vriendschappelijke wedstrijden, EK kwalificatiewedstrijden en eenmaal in de Olympische Zomerspelen 1920. De wedstrijd markeerde de eerste keer dat een Europees team de WK-trofee buiten Europa zou winnen.

Route naar de finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Route naar de finale
Nederland Vlag van Nederland
Vlag van Spanje Spanje
WK 2010 – Kwalificatie
Skopje, 10 september 2008
Macedonië Vlag van Macedonië 1 – 2 Vlag van Nederland Nederland
Rotterdam, 11 oktober 2008
Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vlag van IJsland IJsland
Oslo, 15 oktober 2008
Noorwegen Vlag van Noorwegen 0 – 1 Vlag van Nederland Nederland
Amsterdam, 28 maart 2009
Nederland Vlag van Nederland 3 – 0 Vlag van Schotland Schotland
Amsterdam, 1 april 2009
Nederland Vlag van Nederland 4 – 0 Vlag van Macedonië Macedonië
Reykjavík, 6 juni 2009
IJsland Vlag van IJsland 1 – 2 Vlag van Nederland Nederland
Rotterdam, 10 juni 2009
Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Glasgow, 9 september 2009
Schotland Vlag van Schotland 0 – 1 Vlag van Nederland Nederland
Murcia, 6 september 2008
Spanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Albacete, 10 september 2008
Spanje Vlag van Spanje 4 – 0 Vlag van Armenië Armenië
Tallinn, 11 oktober 2008
Estland Vlag van Estland 0 – 3 Vlag van Spanje Spanje
Brussel, 15 oktober 2008
België Vlag van België 1 – 2 Vlag van Spanje Spanje
Madrid, 28 maart 2009
Spanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vlag van Turkije Turkije
Istanbul, 1 april 2009
Turkije Vlag van Turkije 1 – 2 Vlag van Spanje Spanje
A Coruña, 5 september 2009
Spanje Vlag van Spanje 5 – 0 Vlag van België België
Mérida, 9 september 2009
Spanje Vlag van Spanje 3 – 0 Vlag van Estland Estland
Yerevan, 10 oktober 2008
Armenië Vlag van Armenië 1 – 2 Vlag van Spanje Spanje
Zenica, 14 oktober 2008
Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 2 – 5 Vlag van Spanje Spanje
Kwalificatie – Eindstand
Team Wed W G V DV DT +/− Ptn
Vlag van Nederland Nederland 8 8 0 0 17 2 15 24
Vlag van Noorwegen Noorwegen 8 2 4 2 9 7 2 10
Vlag van Schotland Schotland 8 3 1 4 6 11 −5 10
Vlag van Macedonië Macedonië 8 2 1 5 5 11 −6 7
Vlag van IJsland IJsland 8 1 2 5 7 13 −6 5
Team Wed W G V DV DT +/− Ptn
Vlag van Spanje Spanje 10 10 0 0 28 5 23 30
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 10 6 1 3 25 13 12 19
Vlag van Turkije Turkije 10 4 3 3 13 10 3 15
Vlag van België België 10 3 1 6 13 20 −7 10
Vlag van Estland Estland 10 2 2 6 9 24 −15 8
Vlag van Armenië Armenië 10 1 1 8 6 22 −16 4
Groepsfase – Wedstrijden
Johannesburg, 14 juni 2010
Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vlag van Denemarken Denemarken
Durban, 19 juni 2010
Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vlag van Japan Japan
Kaapstad, 24 juni 2010
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Kameroen Kameroen
Durban, 16 juni 2010
Spanje Vlag van Spanje 0 – 1 Vlag van Zwitserland Zwitserland
Johannesburg, 21 juni 2010
Spanje Vlag van Spanje 2 – 0 Vlag van Honduras (1949-2022) Honduras
Pretoria, 25 juni 2010
Spanje Vlag van Spanje 2 – 1 Vlag van Chili Chili
Groepsfase – Eindstand
Land Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nederland Nederland 3 0 0 5 1 4 9
Vlag van Japan Japan 2 0 1 4 2 2 6
Vlag van Denemarken Denemarken 1 0 2 3 6 −3 3
Vlag van Kameroen Kameroen 0 0 3 2 5 −3 0
Land Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Spanje Spanje 2 0 1 4 2 2 6
Vlag van Chili Chili 2 0 1 3 2 1 6
Vlag van Zwitserland Zwitserland 1 1 1 1 1 0 4
Vlag van Honduras (1949-2022) Honduras 0 1 2 0 3 −3 1
Knockoutfase – Achtste finale
Durban, 28 juni 2010
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Slowakije Slowakije
Kaapstad, 29 juni 2010
Spanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vlag van Portugal Portugal
Knockoutfase – Kwartfinale
Port Elizabeth, 2 juli 2010
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië
Johannesburg, 3 juli 2010
Spanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vlag van Paraguay (1990-2013) Paraguay
Knockoutfase – Halve finale
Kaapstad, 6 juli 2010
Nederland Vlag van Nederland 3 – 2 Vlag van Uruguay Uruguay
Durban, 7 juli 2010
Spanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vlag van Duitsland Duitsland

De wedstrijd heeft het record van meeste toegekende gele kaarten in een WK-finale, meer dan het dubbele van het vorige record van Argentinië tegen West-Duitsland in 1986, waar zes kaarten werden uitgedeeld. Veertien gele kaarten werden toegekend (negen voor Nederland en vijf voor Spanje). John Heitinga werd in de 109e minuut weggestuurd na het ontvangen van een tweede gele kaart. De gele kaart voor Nigel de Jong's karatetrap op de borst van Xabi Alonso in de eerste helft (28e minuut), had een rode kaart moeten zijn volgens Rob Hughes van onder andere The New York Times. Ook de scheidsrechter, Howard Webb, zei later zelf dat het een rode kaart had moeten zijn, maar dat zijn zicht tijdens het spel gedeeltelijk belemmerd werd.

Nederland had verschillende kansen om te scoren, met name in de 62e minuut toen Arjen Robben door een pass van Wesley Sneijder alleen op de Spaanse doelman Iker Casillas afging, maar zijn schot werd nog net met Casillas' teen naast de goal getikt. Sergio Ramos miste voor Spanje een vrije kopbal uit een hoekschop toen hij helemaal vrij stond.

Vanaf de 109e minuut moest Nederland met 10 man verder, omdat Heitinga zijn tweede gele kaart had gekregen. Terwijl het onvermijdelijk leek dat het met penalty's beslist zou moeten worden, sprintte Jesús Navas naar het tegenovergestelde territorium en gaf een aantal passes die ertoe leidden dat Andres Iniesta uiteindelijk de winnende goal scoorde, vier minuten voor het einde van de wedstrijd.

Net voordat het doelpunt werd gescoord, had Nederland een vrije trap die de muur raakte en via Cesc Fàbregas uitging. Maar in plaats dat ze een hoekschop kregen, werd er een doeltrap aan de Spanjaarden gegeven, die leidde uiteindelijk tot het winnende doelpunt. Na het doelpunt kreeg Joris Mathijsen nog een gele kaart voor zijn heftige protesten tegen de scheidsrechter, en andere Nederlandse spelers bekritiseerden Webb voor deze beslissing na de wedstrijd. Iniesta kreeg een gele kaart voor het uittrekken van zijn shirt toen hij zijn doelpunt vierde, onder zijn shirt had hij een wit shirt met de handgeschreven boodschap: "Dani Jarque siempre con nosotros" ("Dani Jarque, altijd bij ons")

Voor de finale werd niet de Adidas Jabulani gebruikt die voor alle andere wedstrijden op het WK werd gebruikt, maar een speciale uitvoering van deze bal, die goudkleurige randen had. Daarmee werd de traditie van voorgaande WK's voortgezet om voor de finale een speciale bal te hebben. De bal is door Adidas ontworpen. Dat bedrijf heeft sinds 1970 alle ballen voor het WK ontworpen. Naast de kleuren is de bal identiek aan de normale Jabulani.

Aanslagen op televisiekijkers van de wedstrijd

[bewerken | brontekst bewerken]

In de Oegandese hoofdstad Kampala vonden twee bomaanslagen plaats op groepen televisiekijkers van de finale van het WK. Hierbij vielen 74 doden. De Somalische islamitische groepering al-Shabaab heeft de aanslagen opgeëist.[1]

Het Nederlandse team werd verwelkomd in Amsterdam door naar schatting 200.000 supporters langs de grachten. Aanvoerder Giovanni van Bronckhorst en coach Bert van Marwijk werden door Koningin Beatrix benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.[2] In Nederland keken 12,2 miljoen mensen naar de finale, ongeveer 74% van de totale bevolking van het land.[3] Wereldwijd werd er gekeken door ongeveer 910 miljoen mensen.[4]

Wedstrijdgegevens

[bewerken | brontekst bewerken]

11 juli 2010
20:30 UTC+2
«onderlinge duels»
Nederland Vlag van Nederland 0 – 1
(n.v.)
Vlag van Spanje Spanje Soccer City, Johannesburg
Toeschouwers: 84.490
Scheidsrechter: Howard Webb (Engeland)
Wedstrijdverslag Goal 116' Iniesta
Nederland
Spanje
Vlag van Nederland
Nederland:
GK 1 Maarten Stekelenburg
RB 2 Gregory van der Wiel Kreeg geel 111'
CB 3 John Heitinga Kreeg geel 57' Kreeg voor de tweede keer geel en dus rood 109'
CB 4 Joris Mathijsen Kreeg geel 117'
LB 5 Giovanni van Bronckhorst Aanvoerder Kreeg geel 54' 105'
DM 6 Mark van Bommel Kreeg geel 22'
DM 8 Nigel de Jong Kreeg geel 28' 99'
RW 11 Arjen Robben Kreeg geel 84'
AM 10 Wesley Sneijder
LW 7 Dirk Kuyt 71'
CF 9 Robin van Persie Kreeg geel 15'
Wisselspelers:
MF 17 Eljero Elia 71'
MF 23 Rafael van der Vaart 99'
DF 15 Edson Braafheid 105'
Coach:
Vlag van Nederland Bert van Marwijk
Vlag van Spanje
Spanje:
GK 1 Iker Casillas Aanvoerder
RB 15 Sergio Ramos Kreeg geel 23'
CB 3 Gerard Piqué
CB 5 Carles Puyol Kreeg geel 16'
LB 11 Joan Capdevila Kreeg geel 67'
DM 16 Sergio Busquets
DM 14 Xabi Alonso 87'
CM 8 Xavi Kreeg geel 120+1'
RW 6 Andrés Iniesta Kreeg geel 118'
CF 7 David Villa 106'
LW 18 Pedro 60'
Wisselspelers:
MF 22 Jesús Navas 60'
MF 10 Cesc Fàbregas 87'
FW 9 Fernando Torres 106'
Coach:
Vlag van Spanje Vicente del Bosque


Man van de wedstrijd:
Vlag van Spanje Andrés Iniesta
Assistent-scheidsrechter:
Vlag van Engeland Darren Cann
Vlag van Engeland Michael Mullarkey
Vierde official:
Vlag van Japan Yuichi Nishimura

Wedstrijdstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlag van Nederland Nederland Vlag van Spanje Spanje
Doelpunten 0 1
Eigen doelpunten 0 0
Gele kaarten 9 5
Rode kaarten 1 0
Wissels 3 3
Schoten op doel 5 6
Schoten naast doel 13 19
Overtredingen 28 19
Directe vrije trap op doel 3 4
Indirecte vrije trap op doel 0 0
Hoekschoppen 6 8
Buitenspel 7 6
Strafschoppen 0 0
Balbezit (tijd) 36 min. 48 min.
Balbezit (%) 43% 57%
Groepswedstrijden
Groep A Groep B Groep C Groep D
Zuid-Afrika - Mexico
Uruguay - Frankrijk
Zuid-Afrika - Uruguay
Frankrijk - Mexico
Mexico - Uruguay
Frankrijk - Zuid-Afrika
Zuid-Korea - Griekenland
Argentinië - Nigeria
Argentinië - Zuid-Korea
Griekenland - Nigeria
Griekenland - Argentinië
Nigeria - Zuid-Korea
Engeland - Verenigde Staten
Algerije - Slovenië
Slovenië - Verenigde Staten
Engeland - Algerije
Slovenië - Engeland
Verenigde Staten - Algerije
Duitsland - Australië
Servië - Ghana
Duitsland - Servië
Ghana - Australië
Australië - Servië
Ghana - Duitsland
Groep E Groep F Groep G Groep H
Nederland - Denemarken
Japan - Kameroen
Nederland - Japan
Kameroen - Denemarken
Kameroen - Nederland
Denemarken - Japan
Italië - Paraguay
Nieuw-Zeeland - Slowakije
Slowakije - Paraguay
Italië - Nieuw-Zeeland
Paraguay - Nieuw-Zeeland
Slowakije - Italië
Ivoorkust - Portugal
Brazilië - Noord-Korea
Brazilië - Ivoorkust
Portugal - Noord-Korea
Noord-Korea - Ivoorkust
Portugal - Brazilië
Honduras - Chili
Spanje - Zwitserland
Chili - Zwitserland
Spanje - Honduras
Chili - Spanje
Zwitserland - Honduras
Achtste finales
Uruguay - Zuid-Korea
Verenigde Staten - Ghana
Duitsland - Engeland
Argentinië - Mexico
Nederland - Slowakije
Brazilië - Chili
Paraguay - Japan
Spanje - Portugal
Kwartfinales
Brazilië - Nederland Uruguay - Ghana Argentinië - Duitsland Paraguay - Spanje
Halve finales
Nederland - Uruguay Duitsland - Spanje
Troostfinale
Uruguay - Duitsland
Finale
Spanje - Nederland